زمانی که کووید ۱۹ سیستم مراقبت سلامت را در سال ۲۰۲۰ دگرگون کرد، Telehealth یا همان «مراقبت سلامت از راه دور» فرصتی برای درخشیدن پیدا کرد. تعداد ویزیت‌های پزشکی مجازی در ایالات متحده در یک چهارم ابتدایی سال، ۵۰ درصد افزایش یافت. حتی الان، در سال ۲۰۲۱ که به نظر می رسد یک دنیای پس از همه‌گیری باشد، توقع می رود که Telehealthبه پیشرفت ادامه دهد.
در بین افراد مبتلا به دیابت ارزش Telehealthاثبات شده است، مخصوصا در ماه‌های اخیر. در یک مطالعه روی ۲۰۰۰ فرد مبتلا به دیابت در ایالات متحده، درباره‌ی عادت‌های telehealth، به این نتیجه رسیده اند که ۸۳ درصد این افراد به طور روتین از اپلیکیشن‌های سلامتی روی موبایل یا کامپیوتر خود استفاده می‌کنند. که این مسئله نشان می‌دهد که نسبت به یک مطالعه‌ی مشابه در سال ۲۰۱۸، این آمار یک افزایش بزرگ ۳۰ درصدی داشته است.
فهمیدن این که چرا تعداد زیادی از افراد مبتلا به دیابت از telehealth استفاده می‌کنند تا شرایط خود را مدیریت کنند آسان است. از محاسبه‌ی نسبت کربوهیدرات و انسولین گرفته تا اندازه‌گیری قندخون، طبیعتا مراقبت از خود در دیابت نیاز به تکنولوژی‌های متفاوتی دارد؛ مانند CGM یا همان «پایش مداوم گلوکوز»، پمپ انسولین، اپلیکیشنی که با این وسیله‌ها همگام سازی کند، و گاهی اوقات گزارش‌های قابل فهم از وضعیت سلامت ارائه کند. تمام این‌ها، اقدامات بی‌شماری که برای کنترل دیابت نیاز است را ساده‌تر می کند. در واقع، در این مطالعه ۶۳ درصد از پاسخ‌دهندگان تایید کردند که تکنولوژی، برای آنها تاثیر مثبتی بر خودمراقبتی گذاشته است.
شکی نیست که telehealth آمده است تا بماند. اما در رابطه با خودمراقبتی در دیابت، هنوز نقص‌هایی در این ابزارها وجود دارد. در پایین پیشنهادهایی از telehealth که افراد مبتلا به دیابت بیشترین نیاز را به آن دارند، معرفی می شود.
ساده‌سازی
در یک مطالعه افراد مبتلا به دیابت ذکر کردند که دوست دارند اپلیکیشنی ساده داشته باشند که همه چیز را در کنار هم دارد؛ برای مثال شامل قندخون، غذا، دارو، فعالیت و فاکتورهای دیگر باشد. حتی یک نفر گفت که اغلب اوقات نگرانی بابت تکنولوژی باعث می‌شود که نتواند روی هدف اصلی که مراقبت بیشتر از سلامتی خود بوده تمرکز کند.
این نگرانی‌ها منطقی است. کنترل کردن دیابت معمولا نیازمند این است که به فاکتورهای بیشتری علاوه بر قندخون، انسولین، غذا و فعالیت توجه شود. بطور خلاصه، ممکن است بخواهید در مورد الگوهای خواب، ضربان قلب، فشار خون و سطح استرس خود بیشتر بدانید. که هر کدام از این موارد به سبک خاص خودش روی کنترل دیابت موثر است.
البته مشکل این است که همه‌ی اپلیکیشن‌های کنترل دیابت امکانات پیگیری هر یک از این جزئیات را ندارند. در مطالعه‌ای که از آن یاد شد مردم ذکر کردند که دوست دارند اپلیکیشنی جامع داشته باشند که بتواند تمام این موارد را انجام دهد: پیگیری قندخون، وعده‌های غذایی، فعالیت، وزن، فشار خون و … . همچنین دارای قابلیت انتقال این اطلاعات از منبع اصلی به داخل اپلیکیشن باشد؛ برای مثال گلوکوز‌سنج‌های بلوتوثی و مقیاس‌هایی که نیاز به وارد کردن دستی اطلاعات را کاهش دهد، به علاوه ادغام اطلاعات یک اپلیکیشن با اپلیکیشن دیگر مثل Apple Health یا Google Fit که بتوانند با اپلیکیشن کنترل دیابت تبادل اطلاعات کنند.
البته مسئله فقط ثبت و پیگیری این پارامتر‌ها نیست. افراد مبتلا به دیابت می‌خواهند بدانند چگونه از این اطلاعات در جهت تغییر عادات خود و ایجاد عادات سالم استفاده کنند.
یک تصویر شفاف از علت و معلول
مطمئنا داشتن تمام اطلاعات سلامتی خود در یک جا بسیار کمک‌کننده است، اما اطلاعات به تنهایی نمی‌توانند شرایط شما را کنترل کنند یا تغییر دهند. شما باید بتوانید تشخیص دهید که چطور یک جنبه از سلامتی جنبه‌ی دیگری از آن را شکل می‌دهد، و این که آیا کاری هست که بتوانید برای تاثیر بر این ارتباطات انجام دهید. یا همان طور که نتیجه‌ی یک مطالعه در زمینه‌ی دیابت می‌گوید : ” نیاز دارم متوجه شوم که یک وعده‌ی غذایی خاص چطور بر قندخونم تاثیر گذاشته و چقدر انسولین قبل از غذا مصرف کرده‌ام.”
حال شما میتوانید برای خود نوت بردارید(روی کاغذ یا در اپلیکیشن) تا در طی زمان از ارتباط بین وعده‌های غذایی و قندخونتان الگویی پیدا کنید. اما بیایید واقع بین باشیم؛ فکر می‌کنید تا چه زمانی این نوت نوشتن را ادامه خواهید داد؟ آیا آنقدر طولانی خواهد شد تا بتوانید یک الگو از خودمراقبتی پیدا کرده و بر اساس آن عمل کنید؟ فکر می‌کنید قبل از این که اعتماد به نفستان را از دست دهید چند آزمون و خطا را میتوانید تحمل کنید؟
در مطالعه‌ی مذکور یک نتیجه نشان‌دهنده‌‌ی این بود که این نوع از اپلیکیشن فقط باعث سردرگمی می‌شود؛ اپلیکیشنی که نه تنها در همگام سازی با گلوکوز‌سنج مربوط به خود مشکل داشت، بلکه زمانی که دو دستگاه همگام‌سازی می‌شدند، اطلاعات به صورت یک دفتر ثبت اطلاعات به سبک قدیم نمایش داده می‌شد، فقط داده‌های خام، بدون خلاصه‌برداری، میانگین‌بندی، آنالیز مسیر، طوری که هیچ اطلاعات اضافه‌ای نمی‌داد. حتی تعدادی از افراد در مطالعه ذکر کردند که ترجیح می‌دهند به روش قدیمی خودشان اطلاعات را یادداشت کنند، تا این که از یک اپلیکیشین که توانایی دادن اطلاعات عملی را ندارد استفاده کنند.
می‌پرسید «اطلاعات عملی» چگونه هستند؟ می‌تواند در فرم پیش‌بینی، یا حتی یک نمودار از مسیر‌ها که به کمک میلیاردها داده از افرادی با شرایط سلامتی مشابه ساخته شده است، باشد. به هر صورت، اطلاعات عملی به شما یک دورنمای پر‌معنی از ارتباط علت و معلول می‌دهند تا هیچ دیدگاه اشتباهی نسبت به سلامتی و عادات خود نداشته باشید.
نیاز به حمایت احساسی در کنترل دیابت
استرس نگه داشتن قندخون در سطح مناسب آن به صورت روزانه، و ترس‌های طولانی‌مدت از پیشرفت شرایط، زندگی با دیابت را بسیار سخت می‌کند. در مطالعات تقریبا ۸۵ درصد مردم تایید کردند که داشتن حمایت احساسی در کنترل دیابت آنها نقش مهمی را ایفا می‌کند.
اما دقیقا کجا این حمایت را دریافت می‌کنیم؟ حدود یک پنجم افراد شرکت کننده در مطالعه، رسانه‌های جمعی را منبع مهمی معرفی کردند و بقیه‌ی افراد، دوستان و خانواده را موثر دانستند.
چیزی که در کنترل دیابت کمتر شایع است، دریافت حمایت واقعی از یک اپلیکیشن سلامتی می‌باشد. مخصوصا از متخصص های واقعی و معتبر، نه از ربات های پیام‌رسان هوش مصنوعی. بعضی از اپلیکیشن ها ممکن است فقط دسترسی ماهانه به تماس با مربی‌ها بدهند. بعضی دیگر به جای مربی‌های معتبر، امکان ارتباط با افراد دیگر مبتلا به دیابت را ایجاد می‌کنند.
اما با یک مربی واقعی سلامت، میتوانید از یک متخصص معتبر در عرض چند ساعت در مورد اهداف سلامتی و عادات خود بازخورد بگیرید. آنها نه تنها برای افزایش اطلاعات شما در زمینه‌ی کنترل سلامت، بلکه برای شنیدن نگرانی‌هایتان و تشویق شما در فراز و فرودهای مسیر زندگی حاضر هستند.
با توجه به نیاز مبرم به «ارتباطات بین فردی بهتر» بر اساس مطالعات Telehealth و ترند‌های در حال افزایش در فرم های مختلف Telehealth، تماس و ارتباط انسان ها امروزه بیشتر از هر وقتی ضروری به نظر می‌رسد.
