بیماری صرع و دوران بارداری + تشنج‌ صرع در زنان

صرع یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عصبی در دوران بارداری است. با انقباضات غیر ارادی در بدن و از دست دادن هوشیاری خود را نشان می‌دهد. این بیماری از سنین پایین ظاهر می‌شود و برای مدت طولانی ادامه می‌یابد. از آنجایی که این بیماران در سنین پایین تشخیص داده می‌شوند، بنابراین به محض وقوع بارداری تحت کنترل خوبی هستند. در برخی موارد نادر، ممکن است برای اولین بار در دوران بارداری با این بیماری مواجه شوید.

برای یک زن سالم، بارداری یک فرآیند دشوار است که نه ماه طول می‌کشد. برای مادر باردار مبتلا به صرع، اگرچه این نه ماه دوره پرخطری هم برای خودش و هم برای نوزاد است، اما این بیماری مانعی برای مادر شدن نیست و بارداری و صرع تضادی با هم ندارند. با پیشرفت علم و تکنولوژی درصد بالایی از مادران مبتلا یه بیماری صرع، بارداری موفق و نوزادان سالمی دارند. با این حال، مراقبت‌های دوران بارداری و صرع بسیار مهم است. خوشبختانه با مراقبت‌های اولیه و منظم قبل از تولد، بیش از نود درصد از زنان باردار مبتلا به صرع، نوزادان سالمی دارند. اگر صرع دارید و به فکر باردار شدن هستید، باید نکاتی را که باید به آن‌ها توجه کنید، بدانید.

بیماری صرع

یک ​​اختلال مغزی است که باعث تشنج های مکرر می‌شود. بیماران مبتلا به صرع به دلیل فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز، تشنج های مکرر و بدون تحریک را تجربه می‌کنند. صرع می‌تواند یک بیماری مادام‌العمر باشد که بر کیفیت زندگی تأثیر منفی می‌گذارد، یا برای برخی افراد، توانایی آن‌ها برای کار در هر شغلی مختل می‌شود. با این حال، این برای هر بیمار مبتلا به صرع صادق نیست. صرع معمولاً به صورت تشنج‌های بزرگ، تشنج‌های جزئی یا ترکیبی از هر دو اتفاق می‌افتد. اگر این بیماری درمان نشود، زندگی روزمره را غیرممکن می‌سازد، اما با درمان‌های مناسب می‌توان به زندگی عادی دست یافت.

مهم‌ترین نکته برای مهار این بیماری، مصرف منظم و استفاده دقیق از دارو است. امروزه صرع با داروهای بسیار موثر با موفقیت درمان می‌شود و می‌توان از تشنج‌های آن جلوگیری کرد. تنها رمز موفقیت، استفاده از داروی مناسب در کنار دوز درمانی مناسب است. در واقع، در حالی که در گذشته به زنان مبتلا به صرع توصیه می‌شد که هرگز باردار نشوند، به لطف شناخت بهتر بیماری و پیشرفت‌های پزشکی، هیچ مانعی برای بچه دار شدن زنان مبتلا به صرع وجود ندارد. صرع مانع از مادر شدن نمی‌شود، اما باید نکات مهمی را در نظر گرفت.

شیوع صرع

صرع بیماری است که متأسفانه بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌شود شایع است و افراد آن را به عنوان یک نقص می‌بینند و بنابراین آن را از محیط پنهان می‌کنند. با توجه به تجربه بالینی، تصور می‌شود که تنها بیست درصد از بیماران واقعی صرع به پزشک مراجعه می‌کنند زیرا میزان پنهان شدن بسیار بالاست. با این حال، صرع یک ​​بیماری است که می‌تواند خود را از دوران نوزادی نشان دهد. انواع مختلفی در دوران نوزادی، کودکی و جوانی دیده می‌شود. اگرچه نظرات زیادی ارائه شده است، اما علت صرع که اولین بار بروز می‌کند و از چه عاملی ایجاد می‌شود، دقیقاً مشخص نیست. با این حال، حوادث بعد از تشنج صرع ثانویه روشن است. معمولاً پس از ضربه به سر، سکته مغزی، خونریزی مغزی و عملیات تومور مغزی رخ می‌دهد.

انواع مختلف صرع

در صرع، اختلال تحریک در مغز در یک قسمت از مغز یا حتی در کل آن دیده می‌شود. نوع و درجه تشنج بسته به محل محرک‌ها در مغز متفاوت است. همچنین بیماران با ایجاد کف در دهان و تشنج روی زمین با هر حمله صرع غش نمی‌کنند. انواع زیادی از تشنج‌ها وجود دارند که باعث صرع می‌شوند، از تکان خوردن ساده بازو و چرخش سر به یک طرف تا تفاوت‌های احساسی. به عنوان مثال، بیمار ممکن است نگرش‌های پرخاشگرانه از خود نشان دهد، ممکن است نداند کجاست، یا ممکن است تصور کند که چیزی را تجربه کرده است که قبلا تجربه نکرده است.

تشنج‌های صرع در زنان

صرع در زنان دارای اثرات مهمی از نظر جنسیت و عملکرد تولید مثل دارد. همانطور که هورمون‌های تناسلی بر تشنج‌های صرع تأثیر می‌گذارند، تشنج‌های صرع نیز بر تنظیم و ترشح هورمون‌ها اثرگذار هستند. این تعامل پیامدهای بالینی مهمی دارد.

دوره نوجوانی و صرع

تغییرات در هورمون‌های تولید مثل در دوران نوجوانی می‌تواند باعث افزایش یا کاهش تشنج در انواع مختلف صرع شود. در گروهی از بیماران مبتلا به صرع خوش‌خیم در دوران کودکی، تشنج‌ها تقریبا به طور کامل در نوجوانی ناپدید می‌شوند، چه درمان شوند و چه درمان نشوند. اما متاسفانه برخی از تشنج‌ها در دوران نوجوانی بیشتر می‌شوند. اواخر کودکی و نوجوانی دوره‌ای است که حملات صرع به طور مکرر شروع می‌شود.

دوره قاعدگی و صرع

علیرغم درمان، تشنج‌های صرع در بخش قابل توجهی از بیماران زن در طول یا قبل از دوره قاعدگی شایع‌تر می‌شوند. در حقیقت، در برخی از زنان، تشنج تنها در طول دوره‌های قاعدگی و زمانی که تحت درمان هستند رخ می‌دهد.

بارداری و صرع

بارداری جایگاه بسیار مهمی در درمان زنان مبتلا به صرع دارد. یکی از اشتباهات رایج قطع مصرف داروها بدون مشورت با پزشک در زمانی است که مادر متوجه بارداری می‌شود. قطع داروها به ندرت توسط متخصص زنان توصیه می‌شود. مشخص شده است که غش‌ها در بارداری و صرع خطرات قابل توجهی برای مادر و جنین دارد. تشنج‌های طولانی مدت خطر مرگ و میر بالایی برای مادر و نوزاد دارد.

تشنج در دوران بارداری و صرع

در دوران بارداری و صرع، بدن زنان با کاهش شدید هورمون‌های استروژن و پروژسترون مواجه می‌شود. در طول تخمک گذاری، تولید استروژن افزایش می‌یابد که باعث تشنج می‌شود، به این معنی که خطر ایجاد تشنج بیشتر است. در این دوران، پروژسترون که خاصیت ضد تشنج دارد افزایش می‌یابد. بنابراین برای اکثر زنان، دفعات تشنج در دوران بارداری و صرع کاهش می‌یابد یا ثابت می‌ماند. به خصوص در حاملگی‌های برنامه ریزی نشده، قطع مصرف داروها بدون مشورت با پزشک در هنگام اطلاع از بارداری یک اشتباه رایج است. چنین وضعیتی ممکن است باعث تشنج صرع شود و خطر مرگ را هم برای مادر و هم برای نوزاد به همراه داشته باشد.

توانایی بارداری و صرع

صرع همیشه در هنگام برنامه‌ریزی برای مادر شدن در زنان جوان نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند که بخشی از زندگی عادی آن‌ها است و این بیماران برخلاف سایر زنان همیشه به متخصص زنان مراجعه می‌کنند و در مورد خطرات خود اطلاعاتی کسب می‌کنند. گاهی اوقات ممکن است بیماران مبتلا به صرع به سختی باردار شوند. زیرا تشنج می‌تواند سیگنال تخمک‌گذاری از مغز شما به تخمدان‌ها را مختل کند. این بر چرخه قاعدگی و توانایی شما برای باردار شدن تأثیر می‌گذارد. البته که مصرف دارو می‌تواند به این امر کمک کند.

برخی از داروهای صرع می‌توانند باردار شدن را برای شما سخت‌تر کنند و برخی از داروهای تحریک کننده تخمک‌گذاری می‌توانند تشنج شما را بدتر کنند. قبل از شروع بارداری، حتما باید با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما میزان مدیریت بیماری را ارزیابی می‌کند و هرگونه تغییر درمانی را که ممکن است قبل از شروع بارداری لازم باشد انجام دهید، در نظر می‌گیرد. اگر قبل از باردار شدن دچار حملات صرع مکرر شده اید، ممکن است به شما توصیه شود که صبر کنید تا تشنج ها بهتر کنترل شوند.

داروهای بارداری و صرع

طبق آمار، در حالی که میزان زایمان سالم در مادران باردار مبتلا به صرع به طور متوسط ​​نود و پنج درصد است اما خطر ناهنجاری‌های مادرزادی، یعنی ناتوانی‌های ساختاری، در بیماران صرعی بیشتر است. این به دلیل داروهایی است که برای جلوگیری از تشنج‌های صرع استفاده می‌شود، نه خود بیماری. به همین دلیل می‌توان داروی مورد استفاده را در کمترین دوز و تعداد مصرف کرد و یا در صورت مناسب بودن برای بیمار حتی قطع کرد. با این حال، همه اینها باید توسط متخصص مغز و اعصاب انجام شود. کاهش یا قطع داروها بدون نظارت متخصص ممکن است باعث تشنج در مادر شود.

در طی این تشنج‌ها ممکن است صدمات جسمی به نوزاد، خونریزی در جفت نوزاد، جدا شدن زودهنگام نوزاد از جفت، زایمان زودرس، تاخیر در رشد و حتی مرگ نوزاد رخ دهد. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی، مادر باردار باید توسط پزشک تحت کنترل باشد. یک زن مبتلا به صرع باید حداقل شش ماه قبل از بارداری با یک متخصص مشورت کند. علاوه بر این، برای مادر باردار مهم است که حداقل سه ماه قبل از تصمیم‌گیری برای بارداری، هر روز قرص اسید فولیک خوراکی مصرف کند، زیرا از تولد نوزاد با نقص یا ناهجاری مادرزاد جلوگیری می‌کند.

انواع داروهای مناسب بارداری و صرع

اثرات داروهای مورد استفاده در درمان صرع بر روی نوزاد کاملاً پیچیده و بحث برانگیز است. اعتقاد بر این است که چهار داروی رایج (کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین و والپروئیک اسید) از طریق جفت به جنین می‌رسند و اثرات تراتوژنیک دارند. گزارش شده است که خطر ناهنجاری‌های مادرزادی در نوزادان مادرانی که از داروهای صرع استفاده می‌کنند در مقایسه با مادران غیرصرع دو تا سه برابر افزایش می‌یابد. فراوانی ناهنجاری‌های مادرزادی مشاهده شده در مادران مبتلا به صرع بین شش تا هشت درصد متغیر است. از منظری دیگر می‌توان گفت که بیش از نود درصد مادران مبتلا به صرع نوزادان طبیعی به دنیا می‌آورند.

اثرات داروهای بارداری و صرع

سندرم AED جنینی (داروهای ضد صرع) به ویژه در نوزادانی، که مادران مصرف کننده این داروها را دارند، دیده می‌شود و با تغییر شکل در صورت و برخی اختلالات در دست و انگشتان ظاهر می‌شود. گزارش شده است که شکاف کام و لب، ناهنجاری های قلبی و ناهنجاری‌های مجاری ادراری اغلب در نوزادان مادران باردار که از دارویی به نام فنی توئین استفاده می‌کنند، دیده می‌شود. همچنین نقایص لوله عصبی، یعنی نقص در ستون فقرات و مغز، با فراوانی یک الی دو درصد در مادران باردار که از داروهای حاوی والپروئیک اسید استفاده می‌کنند، دیده می‌شود. داروهای حاوی کاربامازپین بی‌خطرترین داروها در دوران بارداری هستند و نقص لوله عصبی در حدود یک درصد از مادران باردار که از این دارو استفاده می‌کنند، گزارش شده است.

خطرات دوران بارداری و صرع

دوران بارداری و صرع اهمیت زیادی دارد. به خصوص به این دلیل که در این دوران، فراوانی حملات صرع ممکن است با تغییرات متابولیک تغییر کند و اثرات تراتوژنیک داروهای صرع مورد استفاده بر روی جنین متولد نشده مهم است. تشنج‌های صرع در دوران بارداری می‌توانند خطراتی را ایجاد کند مانند، کاهش ضربان قلب جنین، کاهش اکسیژن رسانی به جنین، آسیب جنین، جدا شدن زودرس جفت از رحم، یا سقط جنین در طی تشنج، تولد زودرس، همچنین برخی از داروهای مصرف شده در دوران بارداری و صرع ممکن است بر سلامت جنین تأثیر منفی بگذارد.

داروهایی که برای پیشگیری از تشنج‌های صرع مصرف می‌شوند می‌توانند باعث نقایص مادرزادی مانند شکاف کام، نقص لوله عصبی، ناهنجاری‌های اسکلتی و نقایص مادرزادی قلب و مجاری ادراری شوند. برای کاهش بیشتر خطر زایمان، تغذیه سالم قبل و در دوران بارداری بسیار مهم است. ویتامین‌های دوران بارداری توصیه شده توسط پزشک و خواب منظم و کافی برای بدن نیز در این دوران برای شما مفید خواهد بود. در این دوران باید از مصرف سیگار، الکل و کافئین پرهیز کنید و در صورت داشتن چنین عادتی باید آن را ترک کنید.

اثر بارداری و صرع در جنین

خطر ابتلا به صرع در نوزادانی که از مادران مبتلا به صرع به دنیا می‌آیند نسبت به سایر افراد کمی بیشتر است. همچنین ممکن است در رشد و توسعه آن‌ها تأخیر ایجاد شود. خطر ناهنجاری‌های مادرزادی در نوزادان مادرانی که از داروهای صرع استفاده می‌کنند بین 4 تا 8 درصد متغیر است.

این میزان در سایر نوزادان حدود 2 تا 3 درصد است. خطر داروهای که در دوران بارداری و صرع استفاده می‌شود و باعث ایجاد ناهنجاری در نوزاد می‌شود، سال هاست مورد تحقیق قرار گرفته است و گزارش شده است که استفاده از بیش از یک دارو خطر ناهنجاری را افزایش می‌دهد. داروهای صرع میزان اسید فولیک را در نوزاد کاهش می‌دهند و خطر ناهنجاری‌های مغز و نخاع را افزایش می‌دهند که به آن نقص لوله عصبی می‌گویند.

شیردهی مادران در بارداری و صرع

خطر ابتلا به صرع در نوزادانی که از مادران مبتلا به صرع متولد می‌شوند نسبت به سایر نوزادان کمی بیشتر است. همچنین ممکن است در رشد و تکامل این نوزادان تاخیر وجود داشته باشد. اما در رابطه با شیردهی، از آنجایی که مادران باردار مبتلا به صرع، قبل از بارداری با متخصص زنان و مغز و اعصاب مشورت می‌کنند و دوز داروهای مصرفی مطابق با بارداری و صرع مجدد تنظیم می‌شود. مادران پس از تولد می‌توانند به راحتی به نوزادان خود شیر دهند زیرا اگرچه بیشتر داروهای مورد استفاده در درمان صرع از طریق شیر به نوزاد منتقل می‌شود، اما این میزان در حدی است که به نوزاد آسیبی نمی‌رساند.

یکی دیگر از مشکلاتی که باعث نگرانی مادران باردار مبتلا به صرع می‌شود، تشنج آن است که این امر با خواب کافی مادر، تا حد زیادی کاهش یافته و کنترل می‌شود. به همین خاطر توصیه می‌شود با کمک شخصی دیگر، و با استفاده از شیرخشک یا گرفته شیر مادر از قبل، حداقل چهار ساعت خواب پیوسته را حفظ کنید و در این فاصله شخصی کمکی به شیردهی نوزاد رسیدگی کند.

اثر بارداری و صرع

بارداری ممکن است بر صرع تأثیر متفاوتی بگذارد. تشنج‌ها در دوران بارداری و صرع تقریباً در یک سوم بیماران بدون تغییر باقی می‌مانند، در یک سوم بیشتر می‌شوند و در یک سوم کاهش می‌یابند. دلیل این تغییر ممکن است به دلایلی مانند استرس، بی‌خوابی، تغییرات هورمونی و تغییر در اثر داروها باشد. با این حال، در طول بارداری، تقریبا شصت درصد از زنان درمان تشنج را تجربه نمی‌کنند بلکه عوارض بارداری و زایمان در زنان مبتلا به صرع افزایش می‌یابد. استفراغ، فشار خون بالا، توکسمی بارداری و افزایش خونریزی مشاهده می‌شود به همین خاطر مادران باردار مبتلا به صرع باید در این دوره به دقت کنترل شوند.

پر واضح است که خود صرع و داروهای مورد استفاده آن، ناهنجاری‌های تولد را تقریباً دو برابر می‌کند. این امر با استفاده از دوزهای بالای دارو و مصرف تعداد زیادی دارو در کنار هم نیز افزایش می‌یابد. تمام این موارد قبل از بارداری و حین بارداری توسط متخصص مغز و اعصاب انجام تحت نظر گرفته می‌شود.

اثرات صرع بر مادر و نوزاد

در طول بارداری، تقریبا 60٪ از زنان تحت درمان تشنج را تجربه نمی‌کنند. عوارض بارداری و زایمان در زنان مبتلا به صرع افزایش می‌یابد، استفراغ، فشار خون بالا، سموم بارداری و افزایش خونریزی ممکن است رخ دهد. زنان باردار مبتلا به صرع بیشتر در این دوران دچار شرایط نامطلوب مانند خونریزی واژینال و جدا شدن زودرس جفت از رحم می‌شوند. علاوه بر این، انزال زودرس مرتبط با بارداری نیز ممکن است ایجاد شود. از دیگر اثرات این بیماری شامل، تاخیر رشد در نوزاد، افزایش درد معده، افزایش خطر زایمان زودرس، افزایش میزان مرگ و میر در دوران بارداری و صرع، افزایش خطر ابتلای کودک به صرع و همجنین میزان زایمان سزارین در مادران باردار مبتلا به صرع بیشتر است.

زایمان مادران مبتلا یه صرع

واکنش بدن هر خانمی به بارداری متفاوت است. برای اکثر زنان باردار مبتلا به صرع، تشنج مانند قبل باقی می‌ماند، اما در برخی بیماران، حملات صرع کمتر اتفاق می‌افتد. بارداری می‌تواند تعداد حملات صرع را افزایش دهد، به ویژه برای زنانی که کم می‌خوابند یا داروهای تجویز شده را مصرف نمی‌کنند. اما اکثر مادران باردار می‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و تنها هنگامی که در حین زایمان تشنج رخ داد و با تشخیص پزشک، سزارین باید ترجیح داده شود.

در طول مراحل زایمان، داروهایی که از تشنج جلوگیری می‌کنند و می‌توانند به صورت داخل وریدی تجویز شوند، دقیقاً در کنار مادر باردار نگهداری می‌شوند. تشنج‌های صرع ممکن است در عرض یک روز پس از تولد رخ دهند، بنابراین مشاوره عصبی برای اطمینان از سطوح مناسب دارو انجام می‌شود.

احتمال انتقال صرع به نوزاد

برای اکثر بیماران، ابتلا به صرع نباید مانع از بچه دار شدن آن‌ها شود. به لطف پیشرفت‌های پزشکی، اکثر زنان مبتلا به صرع می‌توانند با خیال راحت بچه‌دار شوند. سالانه حدود بیست و چهار هزار نوزاد از زنان مبتلا به صرع به دنیا می‌آیند که اکثر آن‌ها سالم هستند. اگرچه صرع ممکن است یک مشکل ژنتیکی در مادر باشد، اما خطر انتقال بیماری به نوزاد به طور کلی کم است. طبق گزارش بنیاد جهانی صرع، از هر صد نوزادی که از مادران مبتلا به صرع متولد می‌شوند، کمتر از دو نفر به صرع مبتلا می‌شوند. اگر مادر مبتلا به صرع باشد و پدر مبتلا نباشد، خطر برای نوزاد حتی کمتر از پنج درصد است.

مواردی که در درمان باید در نظر گرفت!

هر دارویی که در دوران بارداری مصرف می‌کنید می‌تواند بر جنین شما تأثیر بگذارد. پیگیری در این زمینه بسیار مهم است، زیرا نوزادان افرادی که به دلیل صرع درمان می‌شوند ممکن است ناهنجاری‌های مادرزادی به خصوص مربوط به قلب و سیستم عصبی داشته باشند. با این حال، اگر تشنج در کسانی که درمان نمی‌شوند کنترل نشود، ممکن است مشکلات جدی‌تری در نوزاد ایجاد کند مانند کاهش اکسیژن در نوزاد. گاهی اوقات تشنج می‌تواند باعث سقط جنین یا مرده زایی شود. برای اکثر زنان، ادامه درمان بهتر است. پزشک شما مناسب‌ترین دارو را برای شما انتخاب می‌کند تا خطرات را برای شما و کودکتان کاهش دهد.

اگرچه برخی از داروهای جدید صرع برای کودک شما کم خطرتر به نظر می‌رسند، اما همچنان کودک در ریسک قرار دارد. ممکن است لازم باشد دوز داروی خود را مرتباً تغییر دهید تا تشنج خود را کنترل کنید. حالت تهوع و استفراغ شدید در مراحل اولیه بارداری می تواند تعادل شما را مختل کند. با پیشرفت بارداری، حجم خون شما افزایش می‌یابد و کلیه‌ها سریع‌تر از حد طبیعی کار می‌کنند و مقدار بیشتری از دارویی را که استفاده می‌کنید حذف می‌کنند. داروهای خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید و هرگز به تنهایی آن را کم یا زیاد نکنید.

تربیت فرزندان سالم توسط مادران مبتلا به صرع

مادر مبتلا به صرع هم از نظر شخصی به دلیل این اختلال و هم به دلیل مسئولیت‌هایش به عنوان والدین، مشکلات عاطفی را تجربه می‌کند. او ممکن است فکر کند که برآوردن نیازهای کودک دشوار خواهد بود و او نمی‌تواند الزامات مادری را برآورده کند. با این حال، اگر تشنج تحت کنترل باشد، صرع بر نحوه مراقبت مادر از فرزندش تأثیری ندارد. مادرانی که تشنج را تجربه می‌کنند، ممکن است انجام اقدامات احتیاطی اضافی را مفید بدانند. این بستگی به نوع تشنج و فعالیت درگیر دارد.

اقدامات احتیاطی بارداری و صرع

برخی از اقدامات احتیاطی را می توان برای ایمن نگه داشتن نوزاد در موارد تشنجی که به طور ناگهانی و بدون هیچ هشداری رخ می‌دهد، انجام داد. اگر مادر کسی را در اطراف خود دارد که به او کمک کند، ممکن است نیازی به اقدامات احتیاطی نباشد، اما اگر مادر با نوزاد خود خلوت کند، ممکن است اقدامات احتیاطی واجب شوند. این موارد شامل، لباس پوشیدن و تعویض نوزاد روی زمین، احتمال افتادن نوزاد در صورت تشنج را از بین می برد، تمیز کردن کودک با اسفنج روی یک تشک تعویض روی زمین، ایمن‌تر از شستن او با آب است، حمل کردن نوزاد در یک تخت قابل حمل به جای در آغوش گرفتن، می‌تواند به محافظت از کودک در صورت افتادن کمک کند.

وجود مکانیزم ترمز به طور خودکار در کالسکه فعال شود تا هنگام خروج از کالسکه در مواقعی که تشنج رخ می‌دهد، کالسکه به طور اتومات متوقف شود و کودک را ایمن نگه می‌دارد. غذا دادن به کودک در حالی که روی زمین نشسته است، اطراف آن را بالشتک‌ها احاطه کرده‌اند و به دیوار تکیه داده‌اند، کودک شما را ایمن‌تر نگه می‌دارد، زیرا امکان واژگونی را از بین می‌برد.

خانم مبتلا به صرع باید حداقل شش ماه قبل از بارداری با یک متخصص مشورت کند و تحت نظر پزشک داروهای مصرفی خود را به حداقل میزان موثر کاهش دهد. علاوه بر این، مصرف قرص‌های خوراکی اسید فولیک هر روز به مدت حداقل سه ماه قبل از تصمیم‌گیری برای بارداری از ایجاد ناهنجاری‌ها در نوزاد جلوگیری می‌کند. بیماران باردار مبتلا به صرع ممکن است نسبت به همسالان خود با یا بدون صرع علائم افسردگی و اضطراب را نشان دهند.

نکات مهمی که در بارداری و صرع باید به آن توجه کرد

• کنترل‌ها به هیچ وجه نباید مختل شوند.
• باید مراقب بود تا از خستگی بیش از اندازه جلوگیری شود.
• باید مراقب بود که خواب به اندازه کافی داشته باشید.
• بیماری صرع ممکن است باعث کمبود ویتامین دی شود. بنابراین ویتامین دی مورد استفاده باید تکمیل شود.
• فولیک اسید مصرف شود یا غذاهای غنی از اسید فولیک مصرف شود.

کلام پایانی

بیماری معروف به صرع یک ​​اختلال شایع است که خود را با تشنج و غش که در زمان‌های خاص رخ می‌دهد، ظاهر می‌کند. بارداری و صرع اثرات متقابلی بر هم دارند. مادران باردار مبتلا به صرع که بارداری خود را برنامه ریزی می کنند، باید داروهای مصرفی خود را با متخصص مغز و اعصاب که آن‌ها را دنبال می کند بررسی کنند. به خصوص زنانی که بیش از 2 سال دوره بدون تشنج داشته اند، مادران باردار ایده آل هستند. از آنجایی که قطع دارو معمولاً امکان پذیر نیست، مؤثرترین دارویی که از تشنج جلوگیری می کند انتخاب می شود و در صورت امکان توصیه می شود از درمان چند دارویی به رژیم تک دارویی تغییر دهید.

قطع مصرف داروها بدون مشورت با پزشک در هنگام اطلاع از بارداری یک اشتباه رایج است. چنین وضعیتی باعث تشنج صرع می شود و خطر مرگ را هم برای مادر و هم برای نوزاد به همراه دارد. در دوران بارداری و صرع، تشنج های صرع در یک سوم بیماران شایع تر می شود. دلیل این تغییر ممکن است عواملی مانند استرس، بی خوابی، تغییرات هورمونی و تغییر در اثر داروها باشد. به همین خاطر مراقب‌ها و نکاتی از جمله خواب کافی، مصرف داروی کنترل شده و غیره برای یک زایمان موفق و سالم بسیار اهمیت دارد.